Zdrowie. Zielona Encyklopedia Zdrowia – Mięta pieprzowa
Zdrowie. Zielona Encyklopedia Zdrowia – Mięta pieprzowa
A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | Ń | O | P | Q | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Y | Z | Ź | Ż
Mentha xpiperita L; Rodzina: wargowe, Lamiaceae
Nazwa tej rośliny wywodzi się z mitologii greckiej. Minte była nimfą, w której zakochał bóg Hades. Zazdrosna małżonka władcy podziemi była jednak czujna i aby nie dopuścić do zdrady, przemieniła piękną nimfę w krzew mięty. Spośród 30 gatunków tej rośliny to właśnie mięta pieprzowa zawiera największe stężenie mentolu, alkoholu odpowiedzialnego za miętowy zapach i smak, dlatego jest gatunkiem najpowszechniej stosowanym w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym.
Występowanie Mięta pieprzowa
Mięta pieprzowa jest mieszańcem M. aquatica – mięty nadwodnej i M. spicata – mięty zielonej powstałej w Anglii. Gatunek rozprzestrzeniony w prawie całej Europie, Azji oraz północnej i południowej Afryce. W Polsce obecna na terenach całego kraju, jest uprawiana a czasem dziczejącza.
Morfologia
Jest to roślina zielna o wysokości 50-80 centymetrów. Z krótkiego, silnie ukorzenionego podziemnego kłącza wyrasta cztero kanciasta, słabo owłosiona łodyga, na której osadzone są ogonkowe, podługowato-jajowate i nierówno ostro piłkowane liście. Różowe lub liliowe, grzbieciste, dwuwargowe kwiaty są zebrane w gęste nibykłosy. Owocem jest rozłupnia z czterema rozłupkami.
Biologia i ekologia
Mięta pieprzowa obcopylną byliną kwitnącą od lipca do sierpnia. Roślina łatwa do uprawy.. W uprawie stosuje się jednak niemal wyłącznie rozmnażanie wegetatywne. Odbywa się to przez podział rośliny lub za pomocą kłączy.
Surowiec
Surowcem stosowanym do celów leczniczych jest liść mięty pieprzowej, zbierany w lipcu i sierpniu. Gdy rośliny osiągną już wysokość 30 centymetrów i obecne są już na nich pąki kwiatowe, dobrze rozwinięte i ulistnione pędy ścina się na wysokości 5 centymetrów. Następnie oderwane liście suszy się w warunkach naturalnych w przewiewnym i zacienionym miejscu. Dobrze wysuszone liście należy przechowywać w szczelnych pojemnikach, z dala od światła. Można wykorzystywać również świeże liście.
Zastosowanie w medycynie
Do celów leczniczych stosuje się ją w zaburzeniach trawiennych. Łagodzi wzdęcia, bóle brzucha, ułatwia trawienie i wchłanianie pokarmów oraz poprawia apetyt. Nieznacznie zwiększa dobową ilość wydalanego moczu. Napar z mięty działa odkażająco, bakteriobójczo i znieczulająco. Stosowany jest także do płukania jamy ustnej i gardła. Z mięty pieprzowej uzyskuje się olejek eteryczny, który działa udrażniająco na górne drogi oddechowe, łagodzi migrenowe bóle głowy i działa pobudzająco przy nadmiernej senności.
Zastosowanie w kuchni
Zastosowanie w kuchni znajduje zarówno świeża, jak i suszona mięta. Ta pierwsza postać jest polecana do dań słodkich i napojów takich jak mrożona herbata i poncze. Świeżo posiekane liście świetnie nadają się do sałatek owocowych, ogórków, pomidorów, dań gotowanych oraz deserów, galaretek oraz czekolady. Czubki pędów z młodymi liśćmi są popularnym przybraniem wielu potraw. Wyglądają bardzo efektownie posypane cukrem pudrem. Smak mięty dobrze komponuje się również z daniami mięsnymi, głównie baraniny i rybnymi. Suszonych liści używa się do wypieku pieczywa i sporządzania kwasu chlebowego. Z całego ziela można zrobić odświeżającą herbatkę. Liście po dodaniu do mleka przedłużają jego świeżość poprzez zatrzymanie kwaśnienia.
