Wiadukt Thomasa koło Maryland
Stany Zjednoczone Ameryki. Położenie: pomiędzy Relay i Elkridge, stan Maryland
Wiadukt Thomasa (Thomas Viaduct) to jeden z najstarszych zachowanych i funkcjonujących elementów infrastruktury kolejowej na świecie. Wybudowano go w latach 1833-1835 na pierwszej amerykańskiej linii Baltimore & Ohio. Oficjalne otwarcie nastąpiło 4 lipca 1835 roku.
Wiadukt Thomasa został przerzucony nad doliną rzeki Patapsco. Autorem projektu był Benjamin Henry Latrobe, a pracami kierowali John McCartney i Caspar Wever. Kamienna ośmioprzęsłowa budowla o typowej dla wczesnego kolejnictwa konstrukcji łukowej, przypominającej rzymskie akwedukty, ma 187 metrów długości, 8 metrów szerokości (dwa tory), a wznosi się 18 metrów nad lustrem wody. Przebieg jest zakrzywiony, co także stanowiło nowatorstwo w chwili budowy.
Początkowo szlak odgrywał drugorzędną rolę, ale zmieniło się to w 1868 roku, gdy powodzie uszkodziły wiadukt Pattersona, stanowiący pierwotnie główną przeprawę na Patapsco. Wiadukt Thomasa przejął wówczas niemal całe przewozy pomiędzy Baltimore i Waszyngtonem. Most odegrał też znaczną rolę podczas wojny secesyjnej, stanowiąc główną drogę zaopatrzeniową wojsk Unii. W latach 1880-1950 przejeżdżały tędy dalekobieżne pociągi pasażerskie Royal Blue Line relacji Nowy Jork – Waszyngton, a później także z Waszyngtonu do Chicago i Saint Luis. Po wprowadzeniu systemu Amtrak w 1971 roku ruch pasażerski ograniczono do relacji Baltimore – Waszyngton. Obecnie most należy do kompanii kolejowej CSX Transportation.