Witaminy i Substancje Bioaktywne

Witamina A – funkcje, źródła, niedobór i nadmiar

Witamina A – biologiczna i funkcjonalna charakterystyka związku niezbędnego do homeostazy komórkowej



Witamina A (retinol i jego pochodne) należy do grupy lipofilnych witamin, których rola w organizmie człowieka wykracza poza tradycyjnie pojmowaną suplementację. Jako regulator ekspresji genów oraz różnicowania komórek nabłonkowych, odgrywa zasadniczą rolę w funkcjonowaniu układów: wzrokowego, odpornościowego, dermatologicznego i rozrodczego. Jej niedobór, jak i nadmiar, prowadzą do wyraźnych zaburzeń fizjologicznych o złożonej etiologii.


Biosynteza i źródła witaminy A

Witamina A nie jest syntetyzowana endogennie i musi być dostarczana z dietą. Występuje w dwóch podstawowych formach chemicznych:

  • Retinoidy – gotowe, biologicznie aktywne formy witaminy A, obecne w produktach pochodzenia zwierzęcego. Wchłaniane są w jelicie cienkim przy współudziale lipidów, kwasów żółciowych i kompleksów białkowych (np. RBP – retinol binding protein).
  • Karotenoidy (m.in. beta-karoten) – prowitaminowe związki obecne w roślinach, przekształcane w organizmie do retinolu za pomocą enzymu dioksygenazy beta-karotenowej (BCMO1). Proces ten zachodzi w błonie śluzowej jelita cienkiego i jest modulowany przez czynniki takie jak biodostępność lipidów, status żelaza i cynku, oraz obecność inhibitorów enzymatycznych.

Główne funkcje fizjologiczne

  • Procesy widzenia – uczestniczy w cyklu wizualnym jako prekursor rodopsyny w pręcikach siatkówki, umożliwiając adaptację do warunków zmiennego oświetlenia (widzenie zmierzchowe).
  • Regeneracja nabłonków i skóry – reguluje proliferację i różnicowanie komórek naskórka oraz gruczołów łojowych; wykazuje działanie keratolityczne i przeciwinfekcyjne.
  • Immunomodulacja – wpływa na dojrzewanie limfocytów T i B, wspiera syntezę cytokin, działa przeciwzapalnie.
  • Rozwój embrionalny i płodowy – konieczna dla organogenezy, zwłaszcza rozwoju ośrodkowego układu nerwowego, układu sercowo-naczyniowego i kończyn.

Skutki niedoboru i nadmiaru

Niedobór:

  • Nyktalopia (kurza ślepota),
  • Kseroftalmia i keratomalacja (patologie spojówek i rogówki),
  • Nadmierna keratynizacja skóry,
  • Zwiększona podatność na infekcje,
  • Zaburzenia rozwoju płodu i płodności.

Nadmiar:

  • Hipervitaminoza A – szczególnie w przypadku nadmiernej podaży retinolu,
  • Objawy: bóle głowy, hepatotoksyczność, osteoporoza, teratogenność,
  • Toksyczność ostra i przewlekła, zależna od dawki i czasu ekspozycji.

Karotenoidy nie wykazują toksyczności – ich nadmiar objawia się karotenodermią (pomarańczowe zabarwienie skóry), co jest stanem odwracalnym i nieszkodliwym.


Naturalne źródła i biodostępność

Produkty pochodzenia zwierzęcego (źródła retinolu):

  • Wątróbka (dorsza, drobiowa): 100 g = 800–1000% RDA,
  • Jaja, masło, mleko pełnotłuste, sery dojrzewające,
  • Tłuste ryby morskie: łosoś, makrela, sardynki.

Produkty roślinne (źródła beta-karotenu):

  • Marchew, bataty, dynia, czerwona papryka,
  • Zielone warzywa liściaste: szpinak, jarmuż, natka pietruszki,
  • Owoce: mango, melon kantalupa, morele.

Zioła i surowce roślinne:

  • Urtica dioica (pokrzywa zwyczajna) – liście suszone lub jako napar,
  • Medicago sativa (lucerna siewna) – w formie proszku lub wyciągu,
  • Taraxacum officinale (mniszek lekarski) – młode liście,
  • Hippophae rhamnoides (rokitnik) – owoce i olej,
  • Rosa canina (dzika róża) – owoce bogate w karotenoidy,
  • Trigonella foenum-graecum (kozieradka) – wspomaga metabolizm tłuszczów.

Praktyczne wskazówki żywieniowe

  • Spożywanie produktów bogatych w beta-karoten powinno być skorelowane z podażą tłuszczów (oleje roślinne, awokado, orzechy), co znacząco poprawia wchłanianie.
  • Napary z pokrzywy i mniszka lekarskiego (1–2 filiżanki dziennie) mogą stanowić naturalne uzupełnienie,
  • Koktajle zielone z dodatkiem oleju lnianego (250–300 ml dziennie) wspomagają biodostępność karotenoidów,
  • Suplementacja powinna być kontrolowana klinicznie – szczególnie u kobiet w ciąży, dzieci i osób z chorobami wątroby.

Witamina A pełni fundamentalną funkcję w utrzymaniu integralności błon komórkowych, transdukcji sygnałów genowych, mechanizmach immunologicznych i prawidłowej morfogenezie. Ze względu na potencjalną toksyczność retinoidów oraz ograniczoną konwersję beta-karotenu, niezbędna jest rozwaga w planowaniu podaży tej witaminy. Zróżnicowana dieta uwzględniająca naturalne źródła pochodzenia zarówno zwierzęcego, jak i roślinnego, stanowi najbezpieczniejszy i najbardziej fizjologiczny sposób zapewnienia odpowiedniego poziomu witaminy A.

Back to top button