Zielona Encyklopedia Zdrowia – Kurkuma długa
Zielona Encyklopedia Zdrowia – Kurkuma długa
A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | Ń | O | P | Q | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Y | Z | Ź | Ż
Curcuma longa; rodzina: imbirowate (Zingiberaceae)
Kurkuma długa (inne nazwy: kurkuma, ostryż długi, szafran indyjski) już w starożytności była ceniona za właściwości przeciwzapalne. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego została trochę zapomniana, jednak od kilkunastu lat jej popularność jako przyprawy oraz naturalnego leku wspomagającego leczenie wielu chorób znacznie wzrosła.
Duże zainteresowanie kurkumą wynika z jej właściwości antynowotworowych. Badania kliniczne udowodniły, że ludzie jedzący duże ilości tej przyprawy o wiele rzadziej chorują na raka. Za dobroczynne, lecznicze działanie tej rośliny odpowiada kurkumina, która ma zdolności do leczenia na poziomie komórkowym stanów zapalnych oraz modyfikacji DNA komórek rakowych. Właściwości kurkumy jako leku sprawiły, że w 1995 roku Centrum Medyczne Uniwersytetu Missisipi opatentowało protest Indyjskiej Rady Naukowej, której przedstawiciele udowodnili, że właściwości kurkumy były znane i stosowane w Indiach od wieków. Ostatecznie patent został cofnięty.
WYSTĘPOWANIE I UPRAWA.
Naturalny obszar występowania gatunku obejmuje południową Azję. Obecnie znany przede wszystkim z upraw towarowych, głównie we wschodnich Indiach, Chinach, Japonii, na Jawie i w Ameryce Środkowej. Do celów kulinarnych nadaje się młode kłącze, które po sparzeniu wrzątkiem suszy się na słońcu, a po usunięciu skórki miele proszek.
ZASTOSOWANIE.
Roślina znana przede wszystkim jako jeden ze składników curry. Do celów kulinarnych wykorzystuje się kłącze ziela. Kurkumę zazwyczaj sprzedaje się w postaci proszku, ponieważ bardzo twarde kłącze jest trudne do utłuczenia w moździerzu. Należy kupować ją w małych ilościach, ponieważ szybko traci pieprzny zapach i lekko ostry smak, pomimo że barwa pozostaje. Może zastępować imbir, ale cechuje się o wiele łagodniejszym smakiem. Zawarty w startym korzeniu naturalny barwnik (kurkumina) wykorzystuje się do gotowania ryżu, aby nadać mu intensywny jasnożółty kolor. Kurkumę dodaje się do musztard i niektórych serów, aby wydobyć głębię żółtego koloru. Jako przyprawa nie jest zbyt popularnym ziołem w Europie. Jej walory smakowe zostały docenione w indyjskiej kuchni wegetariańskiej, gdzie najczęściej stosuje się ją jako dodatek smakowy do dania złożonego z marynowanych warzyw. W kuchni brytyjskiej odpowiednikiem tej potrawy jest piccalilli. Kurkuma ma także właściwości lecznicze. Działa żółciotwórczo, rozkurczowo, bakteriobójczo i przeciwzapalnie.
