Zdrowie. Zielona Encyklopedia Zdrowia – Pokrzywa żegawka
Zdrowie. Zielona Encyklopedia Zdrowia – Pokrzywa żegawka
A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | Ń | O | P | Q | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Y | Z | Ź | Ż
Urtica urens L. Rodzina: pokrzywowate, Urticaceae
Występowanie Pokrzywa żegawka
Pokrzywa żegawka jest gatunkiem kosmopolitycznym, w Polsce pospolitym.
Morfologia
Pokrzywa żegawka jest rośliną jednopienną o wysokości 15-40 centymetrów, pokrytą parzącymi włoskami. Na cztero-kanciastej łodydze naprzeciwległe umieszczone są jajowate i eliptyczne, wcinano-ząbkowane, ostre liście. Zielone kwiaty męskie i żeńskie rozwijają się na wspólnych kwiatostanach. Owocem jest jednonasienny orzeszek.
Biologia i ekologia
Jest to jednoroczna, jednopienna roślina azotolubna kwitnąca od maja do listopada. Rośnie w ogrodach i w pobliżu zabudowań.
Surowiec
Surowcem stosowanym do celów leczniczych i kulinarnych są dobrze wykształcone liście pokrzywy żegawki zbierane od maja do września. Suszenie odbywać się może w warunkach naturalnych w miejscu przewiewnym i zacienionym. Dobrze wysuszone liście powinny być intensywnie zielone i niepokruszone. Jesienią warto też wykopywać korzenie pokrzywy. Należy je oczyścić i suszyć w suszarni w temperaturze 40 stopni. Zbierać i suszyć można również nasiona pokrzywy żegawki.
Zastosowanie w medycynie
Roślina zawiera witaminy m.in C, K, B2 i cenne składniki mineralne, takie jak wapń, potas i żelazo. Pokrzywa przyspiesza przemianę materii, zwiększa eliminację zbędnych produktów przemiany materii, ułatwia trawienie i obniża poziom cukru we krwi. Wyciągi z korzenia wykazują właściwości moczopędne, przeciwkrwotoczne i czyszczące krew. Napary z pokrzywy można stosować zewnętrznie przeciw łojotokowi i łupieżowi
Zastosowanie w kuchni
Podobnie jak w przypadku pokrzywy zwyczajnej, liście pokrzywy żegawki dodaje się do omletów, jajecznicy, pizzy, tarty, twarożku, chłodników, a także do kruchych ciasteczek oraz bułeczek. Można z nich również przyrządzać pyszne koktajle i nalewki. Nadaje się jako składnik nadzienia potraw mięsnych i słodkich ciast. Doskonale smakuje jako dodatek do wiosennych sałatek ziołowych i zup. Może być przyrządzana podobnie jak szpinak. Młode liście nadają się do wyrobu piwa, a wysuszone nasiona stosuje się jako przyprawę do mięs. Suszenie, pieczenie, gotowanie lub parzenie we wrzątku, usuwa piekące właściwości pokrzywy.
