Zdrowie. Zielona Encyklopedia Zdrowia – Bylica piołun
Zdrowie. Zielona Encyklopedia Zdrowia – Bylica piołun
A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | Ń | O | P | Q | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Y | Z | Ź | Ż
Artemisia absinthium L. Rodzina: astrowate, Asteraceae
Występowanie bylicy piołun
Bylica piołun występuje w Ameryce Północnej, zachodniej części Azji i w Europie. W Polsce jest gatunkiem pospolitym na całym obszarze.
Morfologia
Jest to roślina osiągająca wysokość 40-100 centymetrów, o długich, rozgałęzionych i srebrzysto owłosionych pędach. Jej jedwabiście filcowate liście są od góry szarozielone, a od spodu białawe, jedno lub nawet trzykrotnie pierzastosieczne z tępymi, podługowato lancetowatymi odcinkami. Jasnożółte, drobne kwiaty zebrane są w prawie kuliste, zwisające koszyki o owłosionym dnie. Owoc to drobna, brązowo paskowana niełupka.
Biologia i ekologia
Bylica piołun jest byliną kwitnącą od lipca do września. Jej obupłciowe kwiaty wiatropylne i częściowo zapylane przez owady. Roślina preferuje stanowiska suche i nasłonecznione. Rośnie na polach leśnych zrębach, przydrożach, miedzach i nieużytkach.
Surowiec
Surowcem zielarskim są liście i pędy. Do celów leczniczych stosuje się przyziemne liście zbierane latem w pierwszym roku wegetacji lub górne odcinki pędów roślin starszych od lipca do września. Następnie suszy się je w sposób naturalny w przewiewnych, zacienionych miejscach.
Zastosowanie w medycynie
Bylica piołun jest znaną rośliną zielarską. Napar z liści lub ziela piołunu, dzięki zawartym w nich goryczom, pobudza wydzielanie soków trawiennych i wykazuje działanie zółciopędne. Wzmaga też apetyt i działa przeciwrobaczo, łagodzi wzdęcia. Roślina spożywana w zbyt dużych dawkach może być trująca. Kobiety ciężarne i kobiety karmiące nie powinny jej stosować wcale. Bylica piołun może być stosowana zewnętrznie na siniaki i ugryzienia. Ciepłe okłady łagodzą też napięcia mięśiowe.
Zastosowanie w kuchni
W kuchni świeże lub suszone liście bylicy piołun w niewielkich ilościach mogą być stosowane jako przyprawa do ciężkostrawnych dań, tłustych i smażonych mięs. Poprawia ona smak potraw i ułatwia ich trawienie. Jest stosowana również podczas wyrobów likierów, wermutów i wódek, również absyntu.
