Bylica estragon

A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | Ń | O | P | Q | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Y | Z | Ź | Ż

Bylica estragon, nazywana także bylicą draganek, bylicą głupich, dragankiem lub estragonem, to aromatyczna bylina występująca dziko w Azji, południowo-wschodniej Europie oraz Ameryce Północnej. Roślina jest szczególnie popularna w Niemczech, w Hiszpanii i we Francji, gdzie zyskała miano królowej przypraw i stała się gatunkiem uprawnym.

Angielska nazwa zioła tarragon oraz jej romańska i niemiecka wersja estragon pochodzą od łacińskiego słowa draco, czyli smok. Ten termin prawdopodobnie wziął się stąd, że w średniowieczu wierzono, że estragon skutecznie odstrasza smoki. Uważano, że liście rośliny mogły leczyć ukąszenia węży, owadów, a nawet wściekłych psów. W starożytnej Grecji stosowano estragon jako lek przeciwbólowy uśmierzający ból zęba. Współcześnie potwierdzono, że roślina zawiera duże ilości eugenolu, naturalnego środka znieczulającego. Estragon był także znany w starożytnym Rzymie. Cesarski uczony Pliniusz zalecał umieszczanie gałązek estragonu w butach przed rozpoczęciem pieszej wyprawy, co miało zredukować zmęczenie. Estragon jako przyprawa nadaje się do wielu potraw. Jego dodatek wzbogaca smak zarówno mięsa, jak i warzyw, owoców, przetworów zbożowych czy serów.

WYSTĘPOWANIE I UPRAWA.

Estragon pochodzi z rejonu Morza Kaspijskiego i z Syberii. W stanie dzikim występuje również na znacznych obszarach Ameryki Północnej. Do Europy to zioło prawdopodobnie sprowadzili Maurowie, którzy podbili Hiszpanię. Obecnie estragon jest uprawiany w wielu krajach. Poza uprawami dziczeje. Do rozmnażania potrzebne są sadzonki lub części rośliny, ponieważ ten gatunek nie wytwarza nasion. Liście i gałązki można zbierać przez cały sezon. Dobrze jest przerwać pozyskiwanie rośliny wczesną jesienią, aby miała szansę zregenerować się podczas zimy. W czasie surowych zim w Polsce estragon może przemarzać.

ZASTOSOWANIE.

Estragon jest bardzo popularnym ziołem wykorzystywanym w kuchni, szczególnie arabskiej i francuskiej. Należy dodawać go z rozwagą, by nie zdominował smaku dania i nie zagłuszył innych przypraw. To zioło poprawia smak niesłonych potraw. Posiekane liście wzbogacają walory smakowe ryb i dań z jajek. Nadają subtelny smak farszom z kurczaka, indyka i innego drobiu. Najlepiej wsypać estragon pod koniec gotowania, aby nie dostarczył potrawie goryczy. Posiekane zioło z korniszonami lub kaparami jest głównym składnikiem sosu tatarskiego, a także sosu berneńskiego. Masło utarte z estragonem i schłodzone można rozprowadzić po powierzchni kotletów, steków, grillowanej ryby i świeżo ugotowanych warzywach. Rośliny używa się także do kiszenia ogórków i kapusty. Estragon jest również podstawową składową różnych mieszanek smakowych, takich jak zioła prowansalskie i bouquet garni. Z kolei herbata sporządzona z estragonu to stary francuski środek na bezsenność oraz nadmierną ruchliwość.