Cynamonowiec cejloński

A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | Ń | O | P | Q | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Y | Z | Ź | Ż

Cynamonowiec cejloński. Cinnamomum verum, Cinnamomum zeylanicum; rodzina: wawrzynowate (Lauraceae)

Cynamonowiec cejloński. Takie „postrzyżyny” cynamonowca cejlońskiego odbywają się dwa razy w roku, w maju i październiku. Paski kory ze ściętych pędów poddaje się fermentacji, oczyszcza z resztek łyka i korowiny zewnętrznej, a następnie suszy na słońcu.

Podczas suszenia kora cynamonowca nabiera charakterystycznej żółtobrązowej barwy i zwija się w rurki nazywane laskami. Laski cynamonowca cejlońskiego mają wiele cienkich warstewek i przypominają przycięte cygaro. Wysuszona kora cynamonowca cejlońskiego była jedną z najstarszych przypraw znanych już w starożytnym Egipcie, gdzie używano jej do balsamowania zwłok i aromatyzowania napojów. W czasach Cesarstwa Rzymskiego podczas panowania okrutnego Nerona, cynamon uchodził za jeden z najdroższych dodatków do potraw ówczesnego świata.

WYSTĘPOWANIE I UPRAWA.

Gatunek pochodzący z Cejlonu. Uprawiany w krajach o klimacie tropikalnym w Azji, Afryce, Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej.

ZASTOSOWANIE.

Surowcem jest kora wykorzystywana w lecznictwie i jako przyprawa, zawierająca 0,8% olejku, garbniki i związki śluzowe. W lecznictwie wyciągi z kory stosuje się w dolegliwościach trawiennych oraz przy braku łaknienia, wzdęciach i w stanach skurczowych. Olejek cynamonowy pozyskiwany z kory działa grzybobójczo i bakteriobójczo. Stosowany wewnętrznie zapobiega zatruciom pokarmowym. Kora i olejek znajdują zastosowanie w cukiernictwie, przemyśle gorzelniczym (wódki, likiery), a także poprawiają smak i aromat preparatów farmaceutycznych. Kora wchodzi w skład kadzideł.