Dieta. Zielona herbata to tradycja w kuracji odchudzającej

Zielona herbata na odchudzanie i wątrobę. Zwyczaj picie naparu z liści herbaty – kamelii – liczy sobie prawie 5000 lat. W starych rękopisach chińskich są informacje, że zawdzięczamy to właśnie chińskiemu cesarzowi Shennongowi, który w 2737 roku przed 2137 roku przed narodzeniem Chrystusa, będąc w podróży, miał odpoczywać wraz z gwardią gdzieś na łonie natury. Kiedy gotowano w kociołku wodę, wiatr nawiał do niego z pobliskiego krzewu trochę liści. Ktoś zauważył, że unosi się nad nim przemiły aromat. Powstały w ten sposób napar bardzo posmakował cesarzowi i odtąd stał się wręcz napojem narodowym.

Tak jest do dziś, bo przecież ojczyzną rośliny, z której pochodzą znane wszystkim liście zielonej herbaty, są z Chin.

O wyjątkowości krzewu herbacianego świadczy też fakt, że w tamtym czasie do zrywania liści herbaty zatrudniane były jedynie młode, urodziwe dziewczęta, które codziennie musiały zmieniać strój i rękawiczki. Ich ubranie specjalnie perfumowano. Zrywanie liści herbacianych odbywało się zawsze, w myśl nakazu, w całkowitym milczeniu.

Europa musiała jednak poczekać na smak herbaty jeszcze całe wieki, bo pierwszy transport z tymi tajemniczymi liśćmi dotarł do Amsterdamu dopiero w 1610 roku. Przez kolejne pół wieku Holendrzy mieli monopol na sprowadzanie herbaty z Chin.

W rozpowszechnieniu herbaty przyczyniła się również Anglia. Dziś importuje się ją z wielu krajów świata.

Wiecznie zielony krzew o wonnych kwiatach

Kamelia chińska – Camelia sinensis – dostarczająca liści, z których robi się najpopularniejszy napój świata, jest wiecznie zielonym krzewem o wysokości 6-10 metrów. Liście są po brzegach ostro ząbkowane, raczej eliptyczne, w kolorze jasnozielonym. Kwiaty tej rośliny są białe bądź różowawe, wydające przepiękną woń.

Na plantacjach zrywa się, przeważnie ręcznie, 2-3 najmłodsze liście oraz pączki herbaty. Z nich w zależności od potrzeb – produkuje się według określonych metod herbatę zieloną, czarną lub czerwoną. Według wyliczeń rocznie na świecie wytwarza się około 3,5 miliona ton przeróżnych rodzajów herbaty.

Skład herbaty jest imponujący. Wśród najważniejszych związków zawartych w jej liściach trzeba wymienić polifenole w postaci proantocyjanidyn, które stanowią 10-20% surowca, a także katechiny, kwasy fenolowe, w tym nadzwyczaj wartościowy kwas chlorogenowy, galusowy i inne. Liście herbaty są źródłem kofeiny – do 4 %, teobraminy czy teofiliny. Gromadzą ponadto cenne flawonoidy – np. kwercetynę oraz aminokwasy. Surowiec ten, też obfituje dodatkowo w szereg minerałów np. fluor, potas, magnez itd.

Odchudzanie zagwarantowane przez naukę

Aby przekonać się, w jakim stopniu i czy rzeczywiście zielona herbata pomaga w pozbywaniu się nadmiaru kilogramów, przeprowadzono na świecie mnóstwo testów klinicznych z udziałem ludzi otyłych w różnym wieku. Wszystkie raporty medyczne zgodnie potwierdzają, że dzieje się tak naprawdę.

W jednym z takich badań, którym objęto 70 osób ze stwierdzoną średnią otyłością – podawano im przez 3 miesiące alkoholowy wyciąg z liści zielonej herbaty, zawierający 25% katechin. Spowodowało to zmniejszenie u nich wagi ciała o 4,6%, a obwodu talii o 4,48%.

Uczeni są zdania, że dużą skuteczność w kuracji odchudzającej zieloną herbatą osiąga się przez hamowanie syntezy kwasów tłuszczowych w wątrobie. Dzięki temu organizm nie magazynuje nowej, dodatkowej tkanki tłuszczowej, a jednocześnie obniża się stężenie trójglicerydów we krwi. Istnieje jeszcze inny mechanizm zapobiegający otyłości: pijąc regularnie napar z zielonej herbaty, pobudzamy proces termogenezy, a więc zużywania tkanki tłuszczowej do produkcji energii w postaci ciepła. Tu obserwuje się synergizm – spotęgowanie działania przy jednoczesnym zastosowaniu – katechin i kofeiny zawartych w tym surowcu.

Istnieje jeszcze jedna korzyść z herbaty dla ludzi otyłych, u których stwierdza się podwyższony poziom cukru, typowy także dla cukrzycy typu 2. Stosowanie zielonej herbaty np. w postaci naparu z jej liści chroni przed nagłym wzrostem poziomu glukozy we krwi oraz sprawia, że komórki organizmu są bardziej wrażliwe na działanie produkowanej przez trzustkę insuliny – taka sytuacja występuje przy cukrzycy z insulinoopornością. Regularne picie naparu z zielonej herbaty poprawia pracę jelit i chroni przed owrzodzeniami żołądka – hamuje namnażanie się bakterii Helicobacter pylori, której od dawna przypisuje się powstawanie tej choroby.

Potwierdzono przy tym, że stosowanie, nawet długotrwałe, zielonej herbaty nie daje żadnych skutków ubocznych.

Zobacz: Domowa apteka – Herbata zielona z szypułkami wiśni | Domowa apteka – Zielona herbata z liśćmi z czarnej porzeczki w formie wina