Kolej Retycka
Szwajcaria. Położenie: kanton Gryzonia, Szwajcaria
Pod nazwą Kolei Retyckiej (Rhatische Bahn) kryje się sieć połączeń na pograniczu szwajcarsko-włoskim o łącznej długości 382 kilometry, rozstawie szyn 1000 milimetrów, zelektryfikowana prądem przemiennym o napięciu 11 kV oraz 16 2/3 Hz (linia Bernina – prąd stały 1000 V ). Pierwszy odcinek linii Landquart-Davos otwarto w 1888 roku.
Rozbudowa Kolei Retyckiej była prowadzona przez 25 lat, w XIX wieku, ale nowe odcinki, np. tunel Vereina, powstały także współcześnie (lata 1991-1999). Kolej Retycka prowadzi przewozy towarowe i osobowe, w tym pospieszne, a także słynny Glacier Ecpress. Obsługuje dwa wielkie ośrodki turystyczne: St. Moritz i Davos. Na jej tabor składają się zarówno nowoczesne pojazdy szynowe, jak i zabytkowe jednostki, liczące niekiedy ponad 100 lat (linia Pontresina-Tirano).
Inicjatorem powstania Kolei Retyckiej był Holender Willem Jan Holsboer, który w 1888 roku założył spółkę Schamalspurbahn Landquart – Davos AG. Ruch rozpoczął się w 1890 roku, ale prowadzono go z początku trakcją parową. W świecie miłośników kolei Rhatische Bahn stanowi jedna z największych legend. Uważana jest za najbardziej malowniczą w przepięknej Szwajcarii, obfituje też w rozwiązania techniczne sprzed stulecia, wywołujące niezwykłe wrażenia. Najbardziej znane odcinki stanowią linię Albula – Bernina, wpisane w 2008 roku na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Do najciekawszych obiektów technicznych zalicza się wiadukty Landwasser i Brusio oraz tunele Bergun i Preda.