Na temat magii drzew napisano już wiele. Wszak zawsze były przedmiotem kultu; wspominają o nich wszystkie mitologie: stanowiły siedziby bóstw, łączyły ziemię i niebo, uchodziły za symbol życia i płodności, a ich owoce stanowiły największą pokusę- także dla bóstw. Często pełniły funkcję wyroczni, jak choćby święty gaj dębowy Zeusa w Dodonie, gdzie kapłani wieszczyli na podstawie szumu świętych dębów lub dźwięku poruszanych przez wiatr brązowych mis. Do drzew zwracano się również w trudnych sprawach, które wymagały rozwagi i podjęcia właściwych działań. O ich leczniczych właściwościach nie trzeba się rozpisywać. Ta wiedza przetrwała tysiąclecia, jest wciąż obecna i stosowana w tak dziś popularnym ziołolecznictwie. Trudno zresztą nie docenić także dobroczynnego wpływu drzew i zalet wypoczynku w ich cieniu. Uczynił to już Jan Kochanowski w fraszce „Na lipę”:
„Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!Nie dójdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie…”
Każde drzewo ma bowiem duszę oraz wielką moc, którą może się z nami podzielić. Nie bez przyczyny wierzono niegdyś, że ułamanie gałęzi, zadarcie kory, bądź świadome uszkodzenie liści, było równoznaczne z zadaniem mu bolesnej rany. W Irlandii, gdzie leszczyna uchodziła za święte drzewo, za jego samowolne ścięcie groziła kara śmierci. Zgodnie z tradycją, drzewa były także najlepszymi sprzymierzeńcami człowieka: pomagały odzyskać równowagę ciała i umysłu, dodawały sił, wspierały procesy odnowy organizmu. Wystarczyło pobyć w ich pobliżu, posiedzieć w cieniu, przytulić się do pnia i powierzyć im swoje problemy. Wszak, tak jak każda żywa istota mają one własne pole energetyczne, które może współgrać z naszym i wzmocnić zarówno ciało jak i ducha. Doskonale wiedzą o tym ludzie zajmujący się bioenergoterapią oraz… radiesteci. W dzisiejszych czasach i my coraz częściej czerpiemy z wiedzy naszych przodków. Przyjrzyjmy się więc ich przywiązaniu do drzew i zwróćmy uwagę na to, jakie drzewo będzie odpowiednie, by wsparło nas w osiągnięciu zamierzonego celu.
Oto kilka przykładów:
AKACJA – Akacja od wieków jest symbolem nieśmiertelności i zmartwychwstania; stąd więc jej działanie ochronne i wspomagające we wszystkich trudnych sytuacjach. Zgodnie z tradycją jest jednym z materiałów, z których wykonano Arkę Przymierza. Zapewnia również pomyślność- szczególnie wówczas, gdy wybieramy się w podróż. Dobrze mieć zatem przy sobie liść, lub kwiat akacji. Jej piękne i upojnie pachnące kwiaty pobudzają zmysły, a zatem uchodzi za drzewo miłości- szczególnie tej, która dopiero rozkwita. Warto więc wybrać ją na miejsce spotkania, podczas którego padną słowa o miłości.W medycynie ludowej znajduje zastosowanie w stanach reumatycznych, niewydolności krążenia oraz stanach zapalnych nerek.
BEZ CZARNY –Niegdyś wierzono, że mieszka w nim opiekuńczy demon nazywany Barstukiem. Skrywał się najczęściej w korzeniach bzu, więc ludzie starali się w żaden sposób nie niszczyć krzewu, by go nie zezłościć. Nie dziwi więc, że uważano go za roślinę ochronną i stosowano w ziołolecznictwie. Znajdował zastosowanie głównie przy oczyszczaniu organizmu ze szkodliwych toksyn zalegających w układzie pokarmowym, w opóźnianiu reakcji bólowych, podczas przeziębień oraz dla wzmocnienia organizmu. Ponadto przebywanie w cieniu bzu wzmacnia siły po przebytych chorobach i przynosi szczęście. Krzew ten pojawia się także w runach, a obrazuje go fehu, czyli symbol oznaczający między innymi bogactwo i pieniądze. Stąd też jego działanie w kwestiach dotyczących poprawy finansów.
BRZOSKWINIA – W Chinach brzoskwinia uchodziła za drzewo święte, a jej rysunki zdobiły ściany świątyń. Nikt jednak nie śmiał podnieść na nią siekiery, a gdy pień był już spróchniały ze starości palono go, zaś popioły wrzucano do morza. Brzoskwinia ma więc niezwykłe działania magiczne wspierając tych wszystkich, którzy zajmują się sztuką odczytywania przyszłości oraz zajmujących się pracą twórczą. Przynosi natchnienie, wyostrza intuicję i uwrażliwia na to, co pozazmysłowe, wymykające się racjonalnemu spojrzeniu. Uchodzi także za drzewo, które wzmacnia uczucia i sprawia, iż łatwiej wyznaje się miłość. Warto więc wybrać się pod brzoskwinię z ukochaną osobą. Brzoskwinia chroni także przed złymi wpływami.
BRZOZA – Brzoza od wieków uchodziła za drzewo magiczne, a gaje brzozowe były miejscami świętymi, do których zanoszono chorych. Sadzono ją przy grobie zmarłego, by chroniła go przed duchami. Ten zwyczaj przejęło chrześcijaństwo, stąd tak popularne krzyże brzozowe. Stosowana była również jako amulet chroniący przed czarami, dlatego często z jej drewna wykonywano kołyski dla noworodków. Bywało, że gałązkę brzozy umieszczano przy czapce lub ubraniu- ot tak, na szczęście. Rzymianie z jej gałązek sporządzali weselne pochodnie wierząc, iż ogień ten przyniesie młodym szczęście. Runa Berkanan (brzozowa gałązka) wzmacnia ochronę kobiet i najbliższego otoczenia. Niegdyś kobiety przytulały się do pnia prosząc ją o łaskę macierzyństwa, zaś te brzemienne zwracały się z modlitwą o lekkie rozwiązanie. Brzoza chroni, koi nerwy i uspokaja. Zmęczonym dodaje sił i usuwa niepokoje, chorym pomaga odzyskać zdrowie, a cierpiącym na depresję odnaleźć jaśniejsze strony życia. Szczególnie pomocny jest sen w jej cieniu, gdyż przynosi wytchnienie po niedomaganiach i ciężkiej pracy. Wspomaga twórczość, wzmacnia intuicję i wrażliwość, więc jeśli trudno jest podjąć jakąś decyzję, warto usiąść w jej cieniu- jak żadne inne drzewo pomoże wyczuć, co będzie najlepsze. Zachęca także do podejmowania nowych wyzwań. W medycynie ludowej wykorzystywana w celu wzmocnienia organizmu, przy obrzękach oraz napotnie podczas przeziębień. Zewnętrznie stosowana na rany i oparzenia, a także na zmiany skórne.
BUK – W systemie runicznym symbolizuje go naudiz i bóg Magni, czyli uosobienie siły. Jest to zatem drzewo wspomagające w trudnych chwilach i pomagające przetrwać trudny okres. Pomaga zrozumieć innych ludzi i znaleźć kompromis, ale nie kosztem własnych interesów. Dodaje odwagi i pewności siebie, więc jest idealne dla ludzi nieśmiałych i zamkniętych w sobie. Zachęca do myślenia i szukania właściwych rozwiązań. Warto usiąść w jego cieniu, gdy trzeba sięgnąć do podręcznika i zdobywać wiedzę, gdyż wyostrza inteligencję i ułatwia koncentrację. Nie jest to jednak doskonałe miejsce na spotkania z przyjaciółmi, bądź z ukochaną osobą- wzmacniając indywidualizm nie sprzyja bowiem związkom.
BUKSZPAN – Jest symbolem nieustającego odradzania się natury. W tradycji katolickiej oznacza wiarę w zmartwychwstanie, stąd jego obecność w palmach wielkanocnych i koszyczkach ze święconką. Bukszpan chroni, oczyszcza organizm i uwalnia zablokowane energie. Likwidując wszelkie bariery wspomaga, gdy należy podjąć trudną decyzję o rozstaniu. Nie pozostawia nas jednak w cierpieniu, gdyż dodaje sił, by umożliwić przetrwanie tego trudnego okresu. Niegdyś wierzono, że gałązka zapewni ochronę osobistą i domu.
CZEREMCHA – Uchodzi za roślinę ochronną i leczniczą. Ożywia wygasające uczucia, więc jeśli tylko jest nadzieja na uratowanie związku, warto porozmawiać w jej cieniu. Doskonale się pod nią marzy i czyta lekkie powieści, gdyż pomaga oderwać się od codzienności i zapomnieć o trudach dnia codziennego. Wyśmienicie udaje się również drzemka w jej cieniu. Po takim wypoczynku, człowiek wstaje pełen nowych sił i chęci do działania. W ziołolecznictwie stosowany na reumatyzm, wspomagająco na pracę nerek i jako środek odkażający i ściągający.
CZEREŚNIA – Jej nazwa wywodzi się od starożytnego miasta Cerasus, skąd przywiózł ją rzymski wódz Lukullus. Działa ochronnie i wspomagająco, wzmacnia doznania duchowe. Jej energię najlepiej wyczuwają kobiety, gdyż symbolizuje żeński pierwiastek natury w każdym człowieku. Może dlatego uchodziła za drzewo poprawiające relacje między partnerami, wzmagające poczucie wspólnoty i rozbudzające życzliwość. Jest do idealne drzewo na pierwsze spotkania, gdy miłość zaczyna rozkwitać w pełnej krasie. Doceniane są także jej walory lecznicze. Owoce działają wzmacniająco i dodają sił nadwątlonemu organizmowi.
DĄB – Był zawsze świętym drzewem druidów, symbolem długowieczności i mądrości. Grecy i Rzymianie wierzyli, że jest on siedzibą najwyższych bóstw. W Dodonie znajdował się gaj dębowy poświęcony Zeusowi, w którym kapłani wieszczyli na podstawie szumu świętych dębów lub dźwięku poruszanych przez wiatr brązowych mis. Celtowie wkładali do grobów zmarłych gałązkę dębu, jako pomoc w zaświatach. Święty Bernard, który przez wiele lat mieszkał w dziupli potężnego dębu powtarzał, że jego siła i intelekt są zasługą drzewa. Symbolizuje go runa raido, a zatem gałązka dębowa jest również doskonałym amuletem w podróży, a także jako ochrona środków transportu. Drzewo to pomaga wzmocnić wolę i pokonać wszystkie przeciwności losu. Zsyła prorocze sny. Jest doskonałym miejscem do nauki, gdyż rozjaśnia rozum, wspomaga intelekt i pobudza do działania. Dodaje odwagi oraz siły do walki. Może właśnie dlatego, w jego cieniu odbywały się wszelkie narady wojenne i pertraktacje. Ma również zastosowanie lecznicze. Stosowany jest w stanach zapalnych jamy ustnej i dziąseł, owrzodzeniach żylakowych, oparzeniach i zapaleniach skóry, ma także duże znaczenie w rekonwalescencji.
GŁÓG – Był używany już w starożytności przez starożytnych Greków, Rzymian i Celtów w praktykach religijnych i leczniczych. Szybko dostrzeżono jego dobroczynny wpływ na pracę serca, więc stał się także symbolem miłości. W dawnej Italii kochankowie ofiarowywali swoim wybrankom pierwsze kwiaty głogu, jako dowód swego płomiennego uczucia. Jego działanie jednak jest znacznie szersze, bowiem stanowi również silną ochronę, wspomaga koncentrację i podejmowanie trudnych decyzji. Jest doskonały jako pomoc w nauce. W medycynie znajduje zastosowanie w chorobach serca i nadciśnienia, działa przeciwskurczowo i łagodnie uspokajająco.
GRAB – Jest drzewem ochronnym i wspomagającym podczas powrotu do zdrowia. Jego siły witalne wzmacniają pole energetyczne człowieka, dodają sił i energii. Przebywanie w jego cieniu pomaga w pokonywaniu przeszkód i wytrwania we własnych przekonaniach.
GRUSZA – Działa ochronnie i pomaga w działaniu. Dodaje sił witalnych i wigoru, więc jest idealnym miejscem na przelotny flirt i miłostkę. Nie sprzyja stałości uczuć, raczej zachęca do miłej zabawy. W sposób wyjątkowy wyczula na otaczające piękno,W medycynie ludowej ma działanie wzmacniające, wspomagające trawienie, łagodzące kaszel i gorączkę, stosowana niegdyś także przy schorzeniach tarczycy.
JABŁOŃ – Od wieków uchodzi za drzewo święte i magiczne- wszak jabłko było owocem zakazanym, którego skosztowali Adam i Ewa; w greckim sadzie Hesperyd rosły złote jabłka zapewniające nieśmiertelność; o jabłko z napisem „dla najpiękniejszej” pokłóciły się Hera, Atena i Afrodyta i dopiero Parys roztrząsnął ten spór; krainą jabłek Celtowie nazywali siedzibę zmarłych, zaś skosztowanie jednego z owoców miało dawać wieczną młodość i nieśmiertelność. W alfabecie runicznym jabłoń symbolizuje ingwaz. Pomaga usunąć wszelkie napięcia, relaksuje i dodaje sił, by zrealizować zaplanowane działania. Zapewnia równowagę psychiczną i fizyczną. Kwiat jabłoni nazywany jest niekiedy kwiatem panny młodej, gdyż od niepamiętnych czasów używano go do magii miłosnej. Jabłoń jest ponadto idealnym miejscem na schadzkę, pomoże związać ze sobą ukochaną osobę, obudzi gorące uczucia i namiętność. W medycynie ludowej stosowana często w zaburzeniach układu pokarmowego, oczyszczaniu z toksyn i odchudzaniu.
JARZĘBINA – Korale z jarzębiny były niegdyś ozdobą dziewcząt- ich czerwony kolor nie tylko zdobił, ale także działał jako zapora przed urokami. Stąd także jej działanie ochronne. Dzięki energii jarzębiny wszystko nabiera właściwych proporcji, a życie staje się zrozumiałe. W systemie runicznym to hagal. Pomaga człowiekowi w odnalezieniu swojego „ja”, ułatwia podejmowanie ważnych decyzji i wprowadzanie je w czyn. Pozwala wrócić do równowagi i rozwijać zdolności ponadzmysłowe. Dodaje uporu i konsekwencji oraz wzmacnia silną wolę- zwłaszcza podczas walki z kompleksami lub nałogami. Działa ochronnie i wspomagająco. Stosowana w nieżytach przewodu pokarmowego, schorzeniach wątroby i pęcherzyka żółciowego.
JESION – Jest jednym z najstarszych drzew na ziemi, nasi przodkowie otaczali go wielką czcią. U starożytnych Greków był symbolem odporności i siły, pobyt w jego otoczeniu jest więc doskonałym sposobem na zbieranie sił i odradzanie się po ciężkich przeżyciach. W średniowieczu wierzono, że sen pod nim wzmacnia siły umysłu. Uchodzi także za drzewo wiedzy i potęgi rozumu. Znajduje to potwierdzenie w alfabecie runicznym, w którym odpowiada mu ansuz wskazujący na naukę i zdobywanie nowych informacji. Warto więc uczyć się w jego cieniu, bo z całą pewnością nie rozproszy naszej energii. Daje silną ochronę.
JODŁA – Jest symbolem odrodzenia, powrotu światła w ciemnościach nocy, dlatego też stała się drzewkiem bożonarodzeniowym. Według dawnych wierzeń chroniła przed nieszczęściami, odpędzała złe moce i choroby. Wierzono również, że wywar z igieł jodły dodany do pierwszej kąpieli noworodka ochroni go przed złymi duchami. Warto więc przebywać w jej cieniu, gdy potrzeba nam duchowego odnowienia. Łączy się z nią runa wunjo, a co za tym idzie sprzyja dobremu nastrojowi i świątecznym klimatom. Potrafi pocieszyć w żalu, przywrócić nadzieję, utrwalić miłość (nie przez przypadek nazywana jest drzewem wierności) i podtrzymać w chwilach zwątpienia. Zgodnie z tradycją dym z igieł jodły oczyszcza atmosferę. Dzięki jej energii nawet starsi ludzie odzyskują młodość ducha, a sen w jej cieniu może wywołać prorocze sny. W medycynie ludowej stosowana przy leczeniu płuc i oskrzeli, wspomaga system nerwowy, przyspiesza gojenie się ran i pomaga w bólach głowy.
KASZTANOWIEC – Jest to drzewo bardzo popularne. Do Europy trafiło w 1576 roku, kiedy to sprowadzono je ze Stambułu do wiedeńskich ogrodów cesarza Maksymiliana II Habsburga. Działa oczyszczająco i ochronnie, łagodzi napięcia i lęki, potrafi uspokoić rozdarte rozstaniem serca, przynosi spokój ducha i równowagę. Warto usiąść w jego cieniu, gdy miotają nami uczuciowe rozterki. Z całą pewnością ukoi nerwy i pozwoli odzyskać spokój. Ułatwia także uczenie się- nie przez przypadek matura jest w porze jego kwitnienia. Część jego energii mają kasztany, więc dobrze jest mieć je w kieszeni, położyć obok monitora lub telewizora, albo pod łóżko. Są bowiem skuteczną zaporą przeciw negatywnemu promieniowaniu i neutralizują działanie żył wodnych. Trzymane pod łóżkiem niosą zdrowy sen. W ziołolecznictwie stosowany w celu usprawnienia krążenia obwodowego, zapobieganiu obrzękom i zakrzepom oraz kurczom łydek i ciężkości nóg. Działa również na oparzenia, odmrożenia i otarcia skóry.
KLON – Życzliwie nastawia do ludzi i świata, gdyż zapobiega kłótniom i ułatwia porozumienie. Warto w jego cieniu zorganizować przyjęcie, bo sprzyja wszelkim zabawom w większym gronie. Pomaga w podejmowaniu sprawiedliwych decyzji i chroni przed popełnianiem głupstw. Wspomaga intuicję, wyostrza szósty zmysł, a jasnowidzom ułatwia spoglądanie w przyszłość. Uchodzi za drzewo ochronne i wspomagające przy powrotach do zdrowia.
LESZCZYNA – W Irlandii uchodziła za drzewo święte, magiczne i opiekuńcze. Jego samowolne ścięcie karano śmiercią. Jej energia daje poczucie bezpieczeństwa, łagodzi stres i uspokaja po sporach. Jest szczególnie pomocna przy przemęczeniu, gdy nawarstwiające się problemy zaczynają przesłaniać świat i niszczyć zdrowie fizyczne. Pomaga dostrzec jaśniejszą stronę życia. W sposób szczególny sprzyja poetyckiej wenie i zapewnia płodność, także twórczą. Niegdyś uchodziła za idealne miejsce na schadzki. Jest doskonała na różdżki radiestezyjne, gdyż reaguje na podziemne źródła wody. W zapisie runicznym to jeran, która wspiera w sprawach długofalowych, gdy upływający czas sprzyja zwątpieniu. Stąd uchodzi za drzewo cierpliwości. W ziołolecznictwie stosowana uspokajająco i moczopędnie.
LIPA – Lipa w tradycji słowiańskiej zajmuje wyjątkowe miejsce. Od niepamiętnych czasów uchodziła bowiem za drzewo pojednania i przyjaźni. Sadzono ją zawsze koło każdego domu i osady oraz na granicach posiadłości, by strzegła pokoju i godziła zwaśnione strony. Echa tego zwyczaju znalazły zastosowanie w dawnej Polsce, gdyż właśnie w cieniu lipy kończono spory, zaręczano się i zawierano małżeństwa. Uchodziła również za drzewo zakochanych. Lipa pomaga osiągnąć uczuciową harmonię i życzliwie nastawia do świata. Uspokaja, uczy pozytywnego myślenia i dostrzegania pięknych stron życia. W jej cieniu można pozbyć się pesymizmu, poczucia krzywdy i żalu do całego świata. Ułatwia wszelkie porozumienia i sprzyja zabawom w szerszym gronie. Warto więc świętować i bawić się w jej cieniu. Znajduje zastosowanie w medycynie ludowej, ma bowiem działanie uspokajające i rozkurczające. Stosowana przy przeziębieniach jako środek napotny i w stanach napięcia nerwowego. Używa się jej także do kąpieli i płukania gardła.
MODRZEW – Drzewo symbolizuje związek między niebem a ziemią. Poprawia samopoczucie i sprawia, że stajemy się bardziej pobłażliwi dla błędów, zarówno własnych jak i cudzych. Przynosi natchnienie w pracy twórczej. Jest idealne dla pesymistów, bo przynosi dobry humor oraz odmładza- zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Jeżeli problemy ciągną się latami warto usiąść w jego cieniu, odzyskamy bowiem spokój i odzyskamy cierpliwość. Modrzew ułatwia również kończenie starych spraw, w myśl zasady, że to, co niepotrzebne musi odejść.
MORELA – Jest drzewem ochronnym, wspomaga i wzmacnia siły wewnętrzne. Sprzyja także romantycznym spotkaniom budząc życzliwość i ciepłe uczucia. Jest idealna na pierwsze spotkania, gdy miłość zaczyna rozkwitać. Stosowana dla wzmocnienia organizmu– szczególnie w przypadku ludzi anemicznych i słabych.
OLCHA – Uchodzi za drzewo ochronne i niosące oczyszczenie. Jest miejscem doskonałym do odpoczynku i miłej lektury. W jej cieniu można się także spokojnie zdrzemnąć. Pomaga oderwać się od rzeczywistości i zapomnieć o troskach dnia codziennego. Chroni przed negatywnymi energiami. W futharku odpowiada jej runa eisaz, która wstrzymuje wszelkie procesy i chłodzi namiętności- nie warto więc wybierać się na romantyczną randkę w miejsce, gdzie rosną olchy, bo niespodziewanie może okazać się, iż ukochana osoba nabierze dystansu. Olcha nie sprzyja także podejmowaniu działań, jej energia zachęci bardziej do odwlekania w czasie i ustępstw.
ORZECH – Jest to drzewo ochronne i lecznicze, uchodzące za symbol długowieczności. Sprzyja powierzaniu sekretów i zachowaniu tajemnic, pomaga w przezwyciężeniu trudności oraz znajdowaniu rozwiązania dla trudnych spraw. Wyostrza inteligencję, więc dobrze jest w jego cieniu sięgnąć po podręczniki i książki popularnonaukowe. Należy go unikać, gdy w danej sprawie potrzebna jest dyplomacja i takt. Orzech bowiem sprzyja indywidualności, wzmacnia upór i nieustępliwość. Może nawet zaognić dyskusję i utrudnić integrację. W medycynie ludowej znane SA jego właściwości przeciwzapalne, odtruwające, przeciwkrwotoczne i wspomagające w przewlekłych nieżytach żołądka. Używany jest także przy problemach skórnych.
SOSNA – W Chinach jest symbolem życia wiecznego, uchodzi więc za symbol długowieczności. Pomaga pozbyć się smutku, łagodzi napięcia, uwalnia od poczucia winy i uspokaja emocje. Zachęca do działania i podejmowania decyzji, pomaga odnaleźć radość życia. Daje nadzieję w trudnych sprawach, nie pozwala ulec rozpaczy. W jej cieniu można odzyskać jasność myśli, pozbyć się nieśmiałości i nabrać chęci do podjęcia ważnych kroków w życiu. Sprzyja również twórcom wspomagając ich w realizacji zamierzeń. W runach odpowiada jej kaunan, tym samym dodając wiary we własne siły. Znajduje także zastosowanie lecznicze przy chorobach reumatycznych i układu oddechowego oraz w leczeniu infekcji.
ŚLIWA – Jest drzewem wzmacniającym i oczyszczającym. W jej cieniu można doskonale odpocząć, zdrzemnąć się, lub poczytać coś lekkiego i przyjemnego. Nie sprzyja jednak koncentracji, więc nie warto oddawać się bardziej ambitnej lekturze. Przenosi do innego świata, w którym troski odchodzą na dalszy plan. Gdy rozważamy jakąś sprawę, pomaga przyjrzeć się jej w sposób bardziej obiektywny. W medycynie ludowej stosowana dla poprawienia trawienia i oczyszczenia organizmu.
ŚWIERK – Według dawnych tradycji odpędza demony i złe duchy. Odpędza zatem pokusy, złe myśli i pragnienia, które mogą skrzywdzić inne osoby. Uczy radości z małych rzeczy i zachowania spokoju bez nadmiernego epatowania uczuciami. Sprzyja zachowaniu osobistej godności i pokory wobec świata. W cieniu świerka łatwiej spojrzeć na daną sytuację z dystansem i bez niepotrzebnych emocji. W medycynie stosowany głównie przy schorzeniach układu oddechowego i nerwowego.
TOPOLA/ OSIKA – Drzewo o silnych właściwościach ochronnych- nie przez przypadek osikowy kołek służył do przybijania wieka trumny, co miało zapobiegać wydostaniu się duchów zmarłych i stanowił najlepszą gwarancję pozbawienia życia wampirów. Jej energia dodaje mądrości i odwagi, wspiera w sprawiedliwej walce. Warto usiąść w jej cieniu, gdy czujemy brak wiary we własne siły i wątpimy w słuszność swoich opinii. Odpowiada jej runa perdo, która pomaga pokonać wpływy z przeszłości i odnaleźć samego siebie. Nie pozwala na trwanie w samotności i chroni przed negatywnymi emocjami. Wspomaga w leczeniu przeziębień i wzmacnia organizm.
WIĄZ – Jest drzewem wspomagającym i dodającym wytrwałości w działaniu. Pomaga przezwyciężyć poczucie bezsilności, dodaje sił w zmaganiu się z rzeczywistością i pokonywaniu przeszkód. Nie dopuszcza do popadania we frustrację i życzliwie nastraja do ludzi. Uchodzi także za drzewo pojednania. Według tradycji, jeżeli wrogowie podadzą sobie rękę pod wiązem, to zaprzyjaźnią się już na całe życie. Wiąz ułatwia także zawieranie porozumień i zapobiega kłótniom. Warto więc w jego cieniu prowadzić wszelkie negocjacje. Sprzyja zabawom w większym gronie i integracji. W ziołolecznictwie stosowany przy schorzeniach gardła i jamy ustnej oraz przy zaburzeniach trawienia.
WIERZBA – Jako drzewo zdolne do aklimatyzacji i odradzania się nawet ze szczątek jest symbolem długowieczności i niezwykłej zdolności do regeneracji sił. Dodaje witalności, wyostrza intuicję i pomaga w rozwoju duchowym. Odpowiada jej runa laukaz. Sprzyja kończeniu długotrwałych badań. Muszą jednak uważać na nią pesymiści, bo potrafi pogłębiać smutek i złe myśli. W medycynie ludowej zmniejsza dolegliwości bólowe i gorączkę, wspomaga w leczeniu reumatyzmu.
WIŚNIA – Według dawnych wierzeń jest to ulubione drzewo wszelkich duszków lasów, które bardzo chętnie oddawały się pod nią zabawom i igraszkom. Nic więc dziwnego, że wzmacnia wszelkie fizyczne doznania, pobudza uczucia i zachęca do czułości. Jest więc idealnym miejscem na romantyczną schadzkę. Pomaga także przezwyciężyć nastroje smutku i odnaleźć pozytywne strony życia.
W jaki sposób korzystać z mocy drzew? Zgodnie z zaleceniami naturoterapeutów najlepszą porą jest popołudnie: między 14 a 17, gdyż właśnie wówczas jest w nich najwięcej energii. Można iść na spacer, usiąść w cieniu wybranego drzewa, lub przytulić się do pnia.
