Kuchnia

Barszcz

Barszcz wigilijny według tradycji powinien być postny, przejrzysty i czerwony. Od najdawniejszych czasów dobry barszcz był ulubioną polewką w Polsce i zasłużył na miano polskiej zupy narodowej. Najstarszy zachowany przepis pochodzi z XVI wieku. Cezary Biernacki pisał, że barszcz:

był i jest najpospolitszą, w miarę dodanych przypraw najcenniejszą, prawdziwie polską, z wielki smakiem, ba i respektem przyjmowaną zupą”.

Powiązane artykuły

Sporządzano go pierwotnie z rośliny, zwanej barszczem, rosnącej jako chwast na łąkach, a jadano chętnie, ponieważ zaostrzał apetyt i łagodzi pragnienie po przepiciu. Kwas buraczany używany do barszczu pito często na surowo, ponieważ orzeźwiał i pokrzepiał zarówno ludzi chorych, z wysoką gorączką, jak też przepitych. Podawano barszcz na najwykwitntniejszytch stołach i ucztach; postny, kraszony był olejem i zatarty czosnkiem.

Podstawą dobrego barszczu jest świeży kwas burakowy. Zakwaszano go też cytryną, a stare kucharki na Podolu miały swoje tajemnice zakwaszania wiśniami sokowymi, które dawały przepiękny kolor bordo. Dobry efekt daje też zakwaszanie porzeczkowym sokiem – nigdy octem! Dobry barszcz powinien być słodko-kwaśny i intensywnie czerwony. Aby uzyskać ładny kolor należy przed podaniem na stół przelać go przez sitko, na którym leży surowy utarty burak.

Do wigilijnego barszczu znakomitym dodatkiem są uszka z grzybami; uszka napełniać można także cebulką, rybą, ugotowanym na twardo jajkiem. Można też podawać paszteciki albo pieczone pierożki.

Zobacz:

Przepis na zakwas buraczany

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Sprawdź też
Close
Back to top button
Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Ads Blocker Detected!!!

We have detected that you are using extensions to block ads. Please support us by disabling these ads blocker.

Powered By
100% Free SEO Tools - Tool Kits PRO